ตอนที่เรามีเค้าพูดได้เลยคะเรากลัวมาก ตอนนั้นเราอยู่กลับป้าป้าเลี้ยงเรามาเหมือนลูกแท้ขๆองเค้า เเม่ทิ้งเราไว้กับป้าตั่งเเต่เด็กค่ะเราเป็นคนที่ดื้อกลับป้ามาก เเต่ป้าก็จะให้อภัยกับเรามาเสมอ เราหนีออกจากบ้านกี่ครั้งๆ ป้าก็จะไม่รังเกียดการกลับไปของเราค่ะ มีเเต่ดีเหมือนเดิมทุกอย่าง ยิ่งลุงเค้าดีกับเรามากค่ะอยากได้อะไรอยากกินอะไร เเค่ขอเค้าก็ซื้อให้ จะพาไปกินค่ะ เเต่ตอนนั้นเรามีเเฟนค่ะเราชอบบอกว่าขอไปข้างนอกไปกับเพื่อน(เเต่จิงๆเเล้วก็ไปหาแฟนแหละค่ะ)ขอตังเค้า เค้าก็จะให้ตลอดค่ะ รู้สึกผิดเหมือนกันค่ะจนถึงทุกวันนี้ก็ยังไม่ให้อภัยตัวเอง
จนมากระทั่งวันนึงเรามีอาการเหมือนนอนไม่พอปวดหัวมาก เพลียมาก อาเจียนทุกเช้า เราก็เริ่มสงสัยเเล้วค่ะว่าตัวเองเป็นอะไรเเต่คิดไปว่าคงเเค่พักผ่อนไม่เพียงพอเเต่พอนานเข้าค่ะ 2 -3 วันเรายังมีอาการ ตอนนั้นเราคิดเเล้วค่ะว่าเราต้องท้อง เเน่เราไม่รู้จักทำยังไงเราซื้อยาสตรีมากินค่ะหวังว่าจะเอาเค้าออกเเต่ก็ยังไม่เเน่ใจว่าตัวเองมีรึเปล่า กินได้ 2 วันอาการก็ยังเหมือนเดิมค่ะ ก็เลยเเอบไปซื้อที่ตรวจมาตรวจค่ะรอผล ไม่นานค่ะ ขึ้นมาเลย 2 ขีด ตอนนั้นเราร้องไห้เลยค่ะร้องไห้อยู่ในห้องคนเดียว ร้องๆๆ สิ่งที่เรานึกเลยค่ะอย่างเเรกป้าจะยอมรับเราหรอเค้าให้โอกาสมาขนาดนี้เเล้ว ทำไมทำไม! ต้องมาเป็นเเบบนี้ ต่อมาเลยค่ะคือลุง เค้าดีกลับเรามากๆ ทำไมทุกอย่างเป็นเเบบนี้สิ่งที่คิดได้จากนี้คือไปหาเเฟนค่ะ บอกเค้าเเต่เรายังไม่ได้ไปค่ะเพราะตอนนั้นทะเลาะกันอยู่เรื่องไม่เป็นเรื่องค่ะเราเลยไปปรึกษาเพื่อนค่ะ
พอปรึกษาไป ตอนนั้นก็เย็นมากเเล้วค่ะเราไม่อยากกับบ้านเลย เรากลัวกลัวไปหมดกลัวป้ารู้ กลัวลุงจะเสียใจ จนกระทั่งป้าโทรมาตามเรา เราก็ไม่รับสาย เพราะความกลัว เราก็เลยนอนบ้านเพื่อน เช้ามาป้า ส่งข้อความมาว่าเราค่ะ เรายิ่งกลัวมากเพราะเราเอาที่ตรวจครรถ์ไว้ในห้องเราว่าเค้าต้องรู้แล้วเเน่ๆ เราเลยส่งข้อความกลับไปว่า"เดียวเอารถไปคืน " ป้าเค้าก็ตอบกลับมาว่า "เออ" ด้วยความที่กลัวไม่กล้าเอารถไปให้ในบ้านคะเลย จอดฝากยามไว้หน้าหมู่บ้าน เเล้วเราก็โทรหาป้าจะบอกว่ากุญเเจรถอยู่กับยาม พอเราโทรไปบอกป้าเค้าก็ตอบกับมาว่า "มึ_ไม่ต้องกลับมาอีกนะ"
เสียงโมโหมาก)
เราเสียใจมากจนพูดอะไรไม่ออก จอดรถไว้เเล้วก็ให้พี่ชายเเฟนมารับ เเฟนเราก็ไม่ค่อยทำงานค่ะพอท้องเราก็บอกว่าให้เค้าหางานทำนะ เค้าก็บอกว่าเค้าจะหาเเต่ก็ไม่ได้เลยค่ะไปสมัคทีไหนๆ ก็เดียวติดต่อกลับเเต่ไม่มีสักที่ติดต่อมา จนเราไม่รู้จะทำยังไงโทรไปหาเเม่(เราอยู่จังหวัดเดียวกลับเเม่ติดต่อเเม่อยู่ตลอดอยู่เเล้วค่ะเเต่เเม่เค้ามีครอบครัวใหม่ค่ะ) เราก็โทรไปบอก "เเม่มีไรจะบอกถ้าบอกไปเเม่จะโกธรมั้ย "
เเม่ถามกลับ " มีอะไร " เราเงียบแปปนึง เเล้วตอบไปว่า " แม่...หนูท้อง " (ร้องไห้)
" หนูขอไปอยู่กับเเม่ได้มั้ยเเฟนหนูด้วย ป้าไม่ให้หนูอยู่เเล้ว " เเม่บอก" เเล้วจะมายังไง บ้านที่ก็เเค่นี้ไม่มีที่เดียวโทรกลับ " เเล้วเเม่ก็วางสายไป สักพักตอนเย็นเเม่ก็โทรกลับมา บอก " มาสินั้งรถมากัน " เราก็เลยนั้งรถ ไปกับเเฟนมาอยู่บ้านเเม่ค่ะตอนนี้ตอนนั้นที่มา ท้องได้ 2 เดือน เเม่ก็พาไปฝากครรถ์ค่ะ ตอนนี้ได้ 5 เดือนกว่าเเล้ว เรากับเเฟนก็ขายของอยู่หน้าบ้านเเม่ค่ะ พอมีกินมีใช้ค่ะ หน้าบ้านติดตลาดค่ะก็เลยดีหน่อย เเต่ตอนนี้อยากกับไปขอโทษป้า เเล้วคุยกับป้าอีกครั้งค่ะเเต่ไม่กล้าเลย เพราะตัวเองทำผิดไว้มากหลายครั้งทุกครั้งป้าก็จะให้อภัยตลอด เเต่พอมาเรื่องนี้เราไม่รู้ว่าป้ายังจะให้อภัย หลานคนนี้อยู่มั้ย
ปล. เพื่อนเราส่งข้อความไปถามป้าให้ค่ะว่าทำไมวันนั้นถึงส่งข้อความมาว่าเราเค้าบอกว่าเค้าโกธรที่เรากลับบ้านช้า เเต่เราคิดไปเองว่าเค้ารู้เรื่องที่เราท้อง เเต่ตอนนี้ ป้าเรารู้แล้วค่ะ พ่อเราบอกว่าป้ารู้เเล้ว เเต่เราก็ยังไม่กล้าจะติดต่อไปเลยค่ะ
เราคิดถึงเค้ามากอยากให้เค้ารับเราได้ อยากคุยอยากอธิบายอยากขอโทษค่ะ
เราควรทำยังไงดีค่ะ ?
อยากแชร์ประสบการณ์ตอนตั้งครรถ์
จนมากระทั่งวันนึงเรามีอาการเหมือนนอนไม่พอปวดหัวมาก เพลียมาก อาเจียนทุกเช้า เราก็เริ่มสงสัยเเล้วค่ะว่าตัวเองเป็นอะไรเเต่คิดไปว่าคงเเค่พักผ่อนไม่เพียงพอเเต่พอนานเข้าค่ะ 2 -3 วันเรายังมีอาการ ตอนนั้นเราคิดเเล้วค่ะว่าเราต้องท้อง เเน่เราไม่รู้จักทำยังไงเราซื้อยาสตรีมากินค่ะหวังว่าจะเอาเค้าออกเเต่ก็ยังไม่เเน่ใจว่าตัวเองมีรึเปล่า กินได้ 2 วันอาการก็ยังเหมือนเดิมค่ะ ก็เลยเเอบไปซื้อที่ตรวจมาตรวจค่ะรอผล ไม่นานค่ะ ขึ้นมาเลย 2 ขีด ตอนนั้นเราร้องไห้เลยค่ะร้องไห้อยู่ในห้องคนเดียว ร้องๆๆ สิ่งที่เรานึกเลยค่ะอย่างเเรกป้าจะยอมรับเราหรอเค้าให้โอกาสมาขนาดนี้เเล้ว ทำไมทำไม! ต้องมาเป็นเเบบนี้ ต่อมาเลยค่ะคือลุง เค้าดีกลับเรามากๆ ทำไมทุกอย่างเป็นเเบบนี้สิ่งที่คิดได้จากนี้คือไปหาเเฟนค่ะ บอกเค้าเเต่เรายังไม่ได้ไปค่ะเพราะตอนนั้นทะเลาะกันอยู่เรื่องไม่เป็นเรื่องค่ะเราเลยไปปรึกษาเพื่อนค่ะ
พอปรึกษาไป ตอนนั้นก็เย็นมากเเล้วค่ะเราไม่อยากกับบ้านเลย เรากลัวกลัวไปหมดกลัวป้ารู้ กลัวลุงจะเสียใจ จนกระทั่งป้าโทรมาตามเรา เราก็ไม่รับสาย เพราะความกลัว เราก็เลยนอนบ้านเพื่อน เช้ามาป้า ส่งข้อความมาว่าเราค่ะ เรายิ่งกลัวมากเพราะเราเอาที่ตรวจครรถ์ไว้ในห้องเราว่าเค้าต้องรู้แล้วเเน่ๆ เราเลยส่งข้อความกลับไปว่า"เดียวเอารถไปคืน " ป้าเค้าก็ตอบกลับมาว่า "เออ" ด้วยความที่กลัวไม่กล้าเอารถไปให้ในบ้านคะเลย จอดฝากยามไว้หน้าหมู่บ้าน เเล้วเราก็โทรหาป้าจะบอกว่ากุญเเจรถอยู่กับยาม พอเราโทรไปบอกป้าเค้าก็ตอบกับมาว่า "มึ_ไม่ต้องกลับมาอีกนะ"
เราเสียใจมากจนพูดอะไรไม่ออก จอดรถไว้เเล้วก็ให้พี่ชายเเฟนมารับ เเฟนเราก็ไม่ค่อยทำงานค่ะพอท้องเราก็บอกว่าให้เค้าหางานทำนะ เค้าก็บอกว่าเค้าจะหาเเต่ก็ไม่ได้เลยค่ะไปสมัคทีไหนๆ ก็เดียวติดต่อกลับเเต่ไม่มีสักที่ติดต่อมา จนเราไม่รู้จะทำยังไงโทรไปหาเเม่(เราอยู่จังหวัดเดียวกลับเเม่ติดต่อเเม่อยู่ตลอดอยู่เเล้วค่ะเเต่เเม่เค้ามีครอบครัวใหม่ค่ะ) เราก็โทรไปบอก "เเม่มีไรจะบอกถ้าบอกไปเเม่จะโกธรมั้ย "
เเม่ถามกลับ " มีอะไร " เราเงียบแปปนึง เเล้วตอบไปว่า " แม่...หนูท้อง " (ร้องไห้)
" หนูขอไปอยู่กับเเม่ได้มั้ยเเฟนหนูด้วย ป้าไม่ให้หนูอยู่เเล้ว " เเม่บอก" เเล้วจะมายังไง บ้านที่ก็เเค่นี้ไม่มีที่เดียวโทรกลับ " เเล้วเเม่ก็วางสายไป สักพักตอนเย็นเเม่ก็โทรกลับมา บอก " มาสินั้งรถมากัน " เราก็เลยนั้งรถ ไปกับเเฟนมาอยู่บ้านเเม่ค่ะตอนนี้ตอนนั้นที่มา ท้องได้ 2 เดือน เเม่ก็พาไปฝากครรถ์ค่ะ ตอนนี้ได้ 5 เดือนกว่าเเล้ว เรากับเเฟนก็ขายของอยู่หน้าบ้านเเม่ค่ะ พอมีกินมีใช้ค่ะ หน้าบ้านติดตลาดค่ะก็เลยดีหน่อย เเต่ตอนนี้อยากกับไปขอโทษป้า เเล้วคุยกับป้าอีกครั้งค่ะเเต่ไม่กล้าเลย เพราะตัวเองทำผิดไว้มากหลายครั้งทุกครั้งป้าก็จะให้อภัยตลอด เเต่พอมาเรื่องนี้เราไม่รู้ว่าป้ายังจะให้อภัย หลานคนนี้อยู่มั้ย
ปล. เพื่อนเราส่งข้อความไปถามป้าให้ค่ะว่าทำไมวันนั้นถึงส่งข้อความมาว่าเราเค้าบอกว่าเค้าโกธรที่เรากลับบ้านช้า เเต่เราคิดไปเองว่าเค้ารู้เรื่องที่เราท้อง เเต่ตอนนี้ ป้าเรารู้แล้วค่ะ พ่อเราบอกว่าป้ารู้เเล้ว เเต่เราก็ยังไม่กล้าจะติดต่อไปเลยค่ะ
เราคิดถึงเค้ามากอยากให้เค้ารับเราได้ อยากคุยอยากอธิบายอยากขอโทษค่ะ
เราควรทำยังไงดีค่ะ ?